ETAP PIERWSZY – hydroliza enzymatyczna śruty owsianej
Materiał badawczy
Materiałem badawczym niniejszej pracy był osad stanowiący do tej pory odpad po hydrolizie śruty owsianej. Otrzymano go według zmodyfikowanej w laboratorium Katedry Technologii Węglowodanów AR w Krakowie metodzy opartej na opracowanej przez G. E. Ingletta procedurze uzyskania niskoscukrzonego hydrolizatu owsianego [Inglett i inni 1996].
Jak materiał wyjściowy do badań użyto mieszanki odmianowej owsa otrzymanego ze Stacji Hodowli Roślin w Strzelcach k/Kutna z uprawy z 2005 roku.
Proces hydrolizy przeprowadzono przy użyciu termostabilnej bakteryjnej α-amylazy o nazwie „NERVANASE” firmy Ubihem, o aktywności 850 j. wg SKB i optimum działania; temp 95 ºC, pH 5,8 – 6,2.
Hydroliza enzymatyczna (schemat 1)
Próbkę w ilości 75 g zmieszano z 525 cm3 wody destylowanej oraz z 1 cm3 1 M chlorku wapnia (jony wapnia stabilizują i utrzymują pełną aktywność enzymu). Uzyskaną mieszaninę za pomocą 1 M kwasu solnego doprowadzono do pH 5,8 – 6,2. Następnie kolbę okrągłodenną z próbką zważono i umieszczono w łaźni olejowej. Zawiesinę owsa ciągle podgrzewano i mieszano mieszadełkiem elektrycznym (do temperatury 80 ºC – 500 obr/min, a powyżej 80 ºC – 900 obr/min), aż doprowadzono do temperatury 95 ºC, w której nastąpiło całkowite skleikowanie skrobi. Uzyskaną temperaturę utrzymano jeszcze przez 15 minut (mierzone stoperem). Do tak przygotowanego kleiku wprowadzono 0,8 cm3 czystej α-amylazy bakteryjnej. Hydrolizę prowadzono przez 5 minut od momentu dodania enzymu i przy stałej kontroli temperatury.
Po tym czasie enzym inaktywowano za pomocą 6 cm3 2 M kwasu solnego – czas trwania inaktywacji enzymu wynosił 10 minut. Następnie przeprowadzono zobojętnienie kwasu dodając 6,2 cm3 2 M zasady sodowej. Czas zobojętniania 10 minut. Po zakończeniu inaktywacji, mieszaninę poddano schłodzeniu do temperatury 25 ºC i doprowadzono do masy wyjściowej. Próbkę wirowano w wirówce laboratoryjnej Rotanta 46R firmy Hettich Zentrifligen D-78532 Tuttlingen przy 6500 obr/min, przez 30 minut. Po odwirowaniu roztwór znad osadu zdekantowano. Roztwór i osad przeniesiono na oddzielne szalki Petriego i zamrożono a następnie wysuszono w suszarce liofilizacyjnej Alpha 1 – 4 firmy Christ. Wysuszoną zawartość zmielono w młynku mechanicznym firmy Fritch GmbH 8 6580 Idar – Oberstein. Otrzymany po hydrolizie osad poddany został podstawowym analizom chemicznym.
Schemat 1. Przebieg hydrolizy enzymatycznej – uzyskanie osadu
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.